σκοτοβινιώ

-άω, Α

(κωμ. λ.)

1. συνουσιάζομαι στο σκοτάδι

2. επιθυμώ να βρεθώ κρυφά με γυναίκα («κἀγὼ καθεύδειν βούλομαι καὶ στύομαι καὶ σκοτοβινιῶ», Αριστοφ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < σκότος + βινῶ «συνουσιάζομαι» με επίθημα -ιῶ, δηλωτικό ασθενείας].